آیا سن بالای مرد بر سلامت نوزاد اثر میگذارد؟
تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۴۹۰۶۳
مردانی که در سنین بالا، پدر میشوند باید بدانند که خطرات بالقوهای سلامتی کودکان آنها را تهدید میکند.
پژوهشگران "دانشگاه استنفورد"(Stanford University) ایالات متحده آمریکا در مطالعه اخیرشان دریافتهاند، نوزادان متولد شده از پدران مسن، مشکلات پزشکی بیشتری نسبت به نوزادان متولد شده از پدران جوان دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پژوهشگران دانشگاه استنفورد کالیفرنیا طی مطالعه اخیرشان، دادههای پزشکی بیش از ۴۰ میلیون نوزاد متولد شده بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ در ایالات متحده را مورد بررسی قرار دادند.
آنها با مطالعه پرونده و دادهها دریافتند، کودکان متولد شده از پدران ۴۵ ساله و بالاتر، ۱۴ درصد بیش از نوزادان متولد از پدران جوان، در معرض خطر ابتلا به تولد زودرس، وزن کم هنگام تولد و قرار گرفتن در بخش مراقبتهای ویژه در هنگام تولد، قرار دارند.
بر اساس این مطالعه، نوزادان متولد شده از مردان ۴۵ ساله و بالاتر، در" آزمون سلامتی نوزادان آپگار"(Apgar newborn health test) نمره پایینی کسب کرده و در مقایسه با نوزادان متولد شده از پدران ۲۵ تا ۳۴ ساله، ۱۸ درصد بیشتر در معرض بیماری قرار دارند.
نمرهدهی آپگار یا آپگار نوزاد٬ روشی سریع و مطمئن در ارزیابی سلامت نوزاد در لحظههای ابتدایی تولد است که در سال ۱۹۵۲ توسط "ویرجینیا آپگار" ابداع شد و تا امروز از مهمترین ارزیابیهای بدون نیاز به تجهیزات پزشکی محسوب میگردد.
مقیاس آپگار توسط ارزیابی نوزاد تازه متولد شده است که با پنج معیار ساده که هرکدام از صفر تا دو ، نمرهدهی میشود و پس از جمعبندی پنج مقدار بدست آمده سلامت کلی نوزاد مشخص میشود. بنابراین نمره آپگار در یک محدوده صفر تا ۱۰ قرار میگیرد. پنج معیار با استفاده از سرنام واژگان انگلیسی برای نمود و ظاهر٬ پالس ٬ گریه و حرکات٬ چابکی٬ شکل تنفس تعریف میشود. از هر معیار بنابر شدت و وضعیت عنوان شده در نوزاد٬ یک امتیاز صفر٬ یک یا دو تعلق گرفته و در پایان جمع پنج امتیاز داده شده نمره آپگار نوزاد است.
پژوهشگران همچنین دریافتند، خطر ابتلا به "دیابت بارداری" در خانمهایی که از مردان مسن، باردار میشوند نیز بیشتر است.
دیابت بارداری به شرایطی گفته میشود که افزایش قند خون برای اولین بار، طی دوران بارداری دیده شود. دیابت بارداری، تقریبا در چهار درصد از بارداریها بروز میکند. دیابت بارداری، حالت عدم تحمل گلوکز است و با وجود ناسازگاریش با بدن در زنان باردار بدون سابقه دیابت ظاهر میشود.
با توجه به عوارضی که دیابت برای جنین و مادر باردار میتواند داشته باشد، پیشگیری و کنترل دیابت طی دوران بارداری ضروری است.
"مایکل آیسنبرگ"(Michael Eisenberg) نویسنده ارشد این پژوهش گفت: در حالی که خطرات ناشی از پدر شدن در سنین بالا، کم است اما باز هم زوجها هنگام بچه دار شدن نباید سن پدر را نادیده بگیرند. این نکته بسیار مهمی است که زوجها میبایست به آن توجه کنند. مردان نباید فکر کنند که آنها دارای زمان نامحدود فرزندآوری هستند.
آیسنبرگ در ادامه تاکید کرد که افزایش خطرات فرزند آوری در سنین بالا برای والدین کم است اما این کار تاثیرات منفی بسیاری برای فرزندان دارد.
پژوهشگران در ادامه با بررسی سن مادران و در نظر گرفتن تحصیلات و سبک زندگی (استعمال دخانیات) آنها، دریافتند کودکان متولد شده از مردان بالای ۴۵ سال هنگام تولد وزن کمتری دارند.
آنها افزودند وزن نوزادان متولد شده از پدران مسن ۲۰ گرم کمتر از نوزادان متولد شده از پدران جوان است.
آیسنبرگ افزود: پدر شدن در سنین بالا تاثیرات منفی کمی ندارد و ممکن است این مسئله به افزایش خطرات بهداشتی در جهان منتهی شود. به گفته دفتر آمار ملی، در انگلستان و ولز میانگین سن فرزندآوری مردان در طی ۴۰ سال گذشته، افزایش یافته است.
چندی پیش "هیلاری براون" (Hilary Brown) اپیدمیولوژیست "دانشگاه تورنتو" کانادا نیز با انتشار مقالهای در هفتهنامههای مشهور پزشکی "بی.ام.جی"(BMJ) گفت: به رغم تلاشهای محققان، تاثیرات سن مادر و پدر در بروز اختلالات مختلف در نوزادان را نمیتوان نادیده گرفت. به عقیده من آسیب به دی.ان.ای در اسپرم مردان مسن تنها توضیح ممکن برای بروز اثرات منفی در نوزادان است.
مطالعات نشان داده است که بالا رفتن سن زوجها در هنگام فرزندآوری به دلیل داشتن سبک زندگی ناسالم مانند مصرف سیگار و مصرف مکرر الکل، چاقی و بیماریهای مزمن است. تمامی مشکلات مذکور با مشکلات سلامتی نوزادان آنها نیز مرتبط است.
آیسنبرگ و همکارانش نیز در انتها افزودند که ایجاد تغییراتی در دی.ان.ای اسپرم مردان مسن، ممکن است دلیل بروز مشکلات پزشکی در فرزندان آنها باشد.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: کودکان ایالات متحده آمریکا مشکلات نوزاد ایالات متحده وزن تولد مردان سلامت تجهیزات پزشکی گریه تنفس قند بارداری زنان والدین سبک زندگی جهان کانادا سیگار چاقی پدر سلامت مشکلات نوزاد والدین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۴۹۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسکو از جنگ ایران و اسرائیل چه بهرهای برد؟ روسیه تمام تخممرغهایش را در سبد ایران نمیگذارد
عارف دهقاندار در اعتماد نوشت: عملیات توفانالاقصی توسط حماس علیه اسراییل در ۷ اکتبر و آغاز نبرد غزه، معادلات منطقه و نظام بینالملل را وارد مرحله جدیدی کرد که پیامدهای بسیاری در سطح منطقه و فراتر از آن به جای گذاشت که شاید آوریل ۲۰۲۴ را بتوان نقطه عطف این پیامدها دانست.
ایران و اسراییل که سالها در منطقه به اصطلاح خاکستری با یکدیگر درگیر بودند و بهرغم همه دشمنیها و رقابتهای ژئوپلیتیکی و هویتی، از رویارویی مستقیم با یکدیگر اجتناب میکردند، وارد یک رویارویی نظامی مستقیم و رودررو شدند.
هر چند که باید تاکید کرد که این رویارویی نظامی، محدود، کنترل شده و درچارچوب قواعد بازی بود و در نهایت سطح نزاع از حالت رویارویی مستقیم به نبرد در منطقه خاکستری بازگشت.
همان طور که پیشبینی میشد، پس از اقدام اسراییل، سطح تنش میان طرفین کاهش پیدا کرد و ایالات متحده امریکا، نقش قابل توجهی در این کاهش تنش داشت. چرا که دولت دموکرات مستقر در امریکا به دلایل فراوان، علاقهای به گسترش سطح نزاع میان طرفین نداشته و تلاش کردند که از اهرمهای خود برای کنترل رفتار کابینه نتانیاهو پس عملیات «وعده صادق» استفاده کند.
اما نکتهای که باید به آن توجه داشت این است که ایالات متحده تنها قدرت خارجی متاثر از این تغییر معادلات در منطقه خاورمیانه نبوده و باید تاثیرپذیری و موقعیت دیگر قدرت بزرگ جهانی یعنی روسیه را در این تحولات و همچنین جایگاه آن در آینده منطقه را مورد توجه و ارزیابی قرار داد.
روسیه در طی یک دهه گذشته تلاش زیادی برای تقویت شبکهها و اعمال نفوذ خود در منطقه خاورمیانه انجام داده است و پس از ۷ اکتبر و تغییر معادلات در خاورمیانه و همچنین تمرکز بر جنگ اوکراین، جایگاه خود را در این منطقه متزلزل و در معرض خطر میبیند.
پس از افزایش تنش میان ایران و اسراییل، راهبرد روسیه در قبال این تنش اهمیت خاصی پیدا میکند، چرا که وقتی به گذشته برمیگردیم، مشاهده میکنیم که هیات حاکمه روسیه و ولادیمیر پوتین، رییسجمهور این کشور از یک سو در سوریه با ایران همکاریهای نزدیکی میکرد و از سوی دیگر این اجازه را به اسراییل میداد که مواضع ایران را در خاک سوریه هدف قرار بدهد و در زمان انجام این حملات، پدافندهای روسی مستقر در سوریه عمل نمیکرد.
همچنین نباید از نظر دور داشت که روابط تهران - مسکو پس از جنگ اوکراین، تغییرات مهمی را تجربه کرده است و سطح همکاریهای نظامی طرفین وارد مرحله جدیدی شده است و بهرغم خصومتهای دیرینه تاریخی و اختلافات ژئوپلیتیکی، فضای کنونی خاورمیانه هر دو دولت را تشویق میکند تا با همکاری نزدیکتر، معادلات منطقه را به ضرر امریکا رقم بزنند.
به طور کلی، مقامات مسکو مانند همتایان خود در پکن به دنبال ثبات بیشتر در منطقه خاورمیانه هستند و هرگونه آشفتگی در منطقه میتواند به منافع روسیه آسیب برساند که از جمله آنها رشد گروههای تکفیری و تروریستی در سطح منطقه است. روسها حساسیت ویژهای نیز نسبت به گروههای افراطی و تروریستی داشته که در سالهای اخیر در بخشهایی از روسیه و همچنین سایر بخشهای اتحاد جماهیر شوروی سابق، مانند تاجیکستان نفوذ کردهاند. همان طور که به یاد داریم، در ۲۲ مارس، گروه تروریستی داعش توسط تعدادی از عناصر تاجیکی خو به یک سالن کنسرت در مسکو حمله کردند و نزدیک به ۱۵۰ نفر را کشتند.
فراتر از مبارزه با تروریسم، روسیه به دنبال حمایت از دولتهای عربی دوست در منطقه، حفاظت از حضور نظامیان کشور در سوریه، جذب سرمایهگذاری خارجی از کشورهای ثروتمند عرب خلیجفارس و ایجاد روابط تجاری با منطقه است که از طریق آن بتواند تحریمهای غرب را که به واسطه جنگ اوکراین بر این کشور وضع شده را دور بزند و بتواند سیاستهای انرژی خود را با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس هماهنگ کند؛ لذا علاوه بر ایران، روسیه نگاه ویژهای به کشورهای عربی خلیجفارس نیز دارد و مواضع این کشور نسبت به جزایر سهگانه ایران را نیز باید در همین راستا تعریف کرد؛ لذا درست است که در شرایط فعلی، سطح روابط نظامی ایران و روسیه در حالت خوبی قرار دارد.
اما این به آن معنا نیست که این کشور قرار است تمام تخممرغهای خود را در سبد ایران بگذارد و علاوه بر ایران، به دنبال روابط اقتصادی و حتی نظامی با کشورهای عربی منطقه نیز هست.
اگر به بحث تنشهای ایران و اسراییل بازگردیم، باید گفت که روسیه مخالف هر گونه جنگ همهجانبه و تمام عیار، میان این دو طرف است. با این حال، تشدید تنش آن هم به صورت محدود و کنترل شده بین ایران و اسراییل به طور بالقوه و از چند جهت به نفع منافع روسیه است که به طور خلاصه دلایل آن بیان میشود.
نخست اینکه افزایش سطح ناامنی و گسترش دامنه پیامدهای جنگ در خاورمیانه، در حالی که نزدیک به ۷ ماه از آغاز جنگ غزه میگذرد، رویکرد و پیام روسیه به دولتها و جوامع عربی را تقویت میکند که ایالات متحده عامل اصلی بیثباتی و تنش در سطح منطقه است و امریکا رویکردی مسوولانه در قبال تحولات منطقه ندارد.
پوتین و دیگر مقامات روسی دهههاست که امریکا را به واسطه حمایتهای یک جانبهشان از اسراییل و ناتوانی در حل و فصل ریشهای اصلیترین بحران در این منطقه یعنی درگیری فلسطین و اسراییل سرزنش میکنند. این پیام و رویکرد از جانب روسیه برای مخاطبان عرب که به طور فزایندهای از ایالات متحده به خاطر تلفات انسانی فزاینده در غزه خشمگین هستند، خوشایند است.
دوم اینکه پیامدهای بیشتر جنگ غزه، و گسترش محدود دامنه تنشها در منطقه، توجه جهانی را از اوکراین به خاورمیانه منحرف کرده که روسیه از آن استقبال میکند.
سوم، وجود سطح محدودی از درگیری مستقیم میان تهران و تلآویو میتواند نفوذ روسیه را در منطقه از طرق دیگری تقویت کند.
دولت بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، ممکن است به هیات حاکمه روسیه و شخص پوتین به عنوان رهبری نگاه کند که به واسطه روابطی که با تهران دارد، بتواند تا حدی روی تصمیمات تهران تاثیر بگذارد؛ و در آخر اینکه هر چند در حال حاضر سطح نزاع ایران و اسراییل تا حدی کاهش پیدا کرده، اما به واسطه احتمال افزایش سطح تنش، ایران در آینده نیاز بیشتری به جنگندهها و سامانههای دفاعی روسیه پیدا خواهد کرد که از آن طریق برای خود ایجاد بازدارندگی کند.
هر چند که سطح تنش میان ایران و اسراییل در حال حاضر کنترل شده و ظاهرا به منطقه خاکستری بازگشته است، اما با توجه به ادامه جنگ خطر گسترش خصومتها به یک جنگ منطقهای را نباید نادیده گرفت. ادامه جنگ در غزه و دیگر درگیریهای حل نشده در خاورمیانه، احتمال حملات آتی اسراییل علیه ایران و بالعکس را باز میگذارد که نباید آن را از نظر دور داشت.
هر چند که باید اندکی دقیقتر راهبرد روسیه را در منطقه بررسی کرد، اما این کشور در این جنگ تعارض منافع جدی با اسراییل نیز دارد و این را در مواضع خود نشان داده است.
ایران نیز میتواند از این فرصت به نفع منافع خود در منطقه استفاده کند، اما نباید از نظر دور داشت که روسیه اگر چه تا حدی در تحولات منطقه در محور مقابل غرب قرار میگیرد، اما قرار نیست که تمام تخممرغهای خود را در سبد ایران بگذارد و آنها هم به دنبال منافع خود در این جنگ هستند.
نکته پایانی احتمال حضور ترامپ در جایگاه ریاستجمهوری امریکاست، که میتواند معادلات جنگ اوکراین و همچنین جنگ غزه را دچار تغییرات کند. باید صبر کرد و نتایج انتخابات امریکا را دید.